Nie wiem co się stało, ale przez dłuższy czas z nim nie rozmawiałam. Jest aż tak pochłonięty swoimi diabelnymi sprawami?
Bezlitosny budzik zadzwonił równo o 6. Ogarnęłam się przygotowując na kolejny dzień w akademii. Godzinę potem ruszyłam na niekończące się zajęcia..., które skończyły się o 16. Zostawiłam torbę w domu i wyszłam na dwór. Szlajałam się miedzy drzewami, aż ktoś zasłonił mi dłońmi oczy. Z ciągnęłam je i odwróciłam się wpadając w ramiona Michaela.
- Myślałam, że już o mnie zapomniałeś. - powiedziałam wtulając się w niego.
- Jak mógłbym zapomnieć? -zaśmiał się.
Uśmiechnęłam się i pocałowałam go.
<Michael?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz