-Osz Ty!-warknęłam uśmiechając się jednak. Chlapałam na Alana wodą, jednak on wkrótce przestał.
-Ha! Wygrałam!-zaśmiałam się.
-Wiesz, nie sądzę...-odparł patrząc się na mnie i uśmiechając się szyderczo. Zdążyłam tylko unieść brwi i już znalazłam się pod wodą. Chciałam mu się wyrwać, jednak on mocno trzymał mnie w pasie. W końcu wynurzył się razem ze mą, by zaczerpnąć powietrza. Byliśmy cali mokrzy, ale uśmiechaliśmy się szeroko. Alan puścił mnie w końcu, a ja położyłam się na plecach na molo. Alan położył się obok mnie.
-Pięknie tu, co?-spytałam.
-Taak..-odparł Alan zapatrując się w chmury.
-Pamiętasz...?
-Co pamiętam?
-No, ten wieczór, kiedy przyszliśmy tutaj po raz pierwszy... I pierwszy raz się tu pocałowaliśmy... Uwierzyłbyś, że to było tak niedawno?-spytałam.
-Nigdy bym w to nie uwierzył...-odparł Alan głosem przepełnionym nostalgią.
-Ja też...-odrzekłam.-Kocham Cię, Alan.
Alanek? =*
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz