Uśmiechnęłam się do Lukasa.
-Wiesz, na prawdę nie chcę robić problemu.-powiedziałam.
-Nie ma sprawy, po prostu powiedz co chcesz.
-Dawno nie jadłam naleśników.-Powiedziałam. Lukas uniósł lekko brwi, ale się uśmiechnął. Skinął na kartkę i długopis, a duch zanotował.
-Ja poproszę to samo.-powiedział chłopak. Kartka i długopis odleciały i przeniknęły przez ścianę.
-Jak Ci się podoba?-spytał Lukas.
-Jest wspaniale.-odparłam. Chłopak uśmiechnął się z ulgą. Doleciał do nas zapach egzotycznych owoców i warzyw. Po chwili do naszego stolika zaczęły przylatywać talerze z naleśnikami przyrządzonymi na wszystkie możliwe sposoby.
-Wiesz, na prawdę nie chcę robić problemu.-powiedziałam.
-Nie ma sprawy, po prostu powiedz co chcesz.
-Dawno nie jadłam naleśników.-Powiedziałam. Lukas uniósł lekko brwi, ale się uśmiechnął. Skinął na kartkę i długopis, a duch zanotował.
-Ja poproszę to samo.-powiedział chłopak. Kartka i długopis odleciały i przeniknęły przez ścianę.
-Jak Ci się podoba?-spytał Lukas.
-Jest wspaniale.-odparłam. Chłopak uśmiechnął się z ulgą. Doleciał do nas zapach egzotycznych owoców i warzyw. Po chwili do naszego stolika zaczęły przylatywać talerze z naleśnikami przyrządzonymi na wszystkie możliwe sposoby.
<Lukas? Sorry, że krótkie.>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz